آسمانی، ع. 1387. مفاهیم اساسی در توسعه پایدار شهری و روستایی، انجمن جامعه‌شناسی ایران.
اسدی، ع، نادری، ک. 1388. کشاورزی پایدار، انتشارات دانشگاه پیام نور.
افتخاری، ع، توکلی، م. 1381. توسعه مردمگرا: ب‍ازان‍دی‍ش‍ی در ن‍ظری‍ه و ک‍ارب‍رد توسعه، براهمن، ج ، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی، شرکت، چاپ و نشر بازرگانی، 1-129. .
بدری، ع، افتخاری، ع، 1388، ارزیابی پایداری مفهوم و روش، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، 567: 11-34.
رکن الدین افتخاری، ع، توکلی، م. 1381. توسعه مردمگرا، براهمن، ج، شرکت چاپ و نشر بازرگانی، 1-176
بدری، ع، پورطاهری، م. 1391. مقدمه ای بر توسعه پایدار روستایی، سازمان شهرداریها و دهیاری های کشور، 1-276
پورطاهری، م، افتخاری، ع، بدری، ع.1390. راهبردها و سیاست،های توسعه کالبدی سکونتگاههای روستایی، بنیاد مسکن انقلاب، 1-179.
پورطاهری، م، نعمتی، ر. 1391. اولویتبندی توسعه روستایی با تأکید بر دیدگاه روستاییان، فصلنامه اقتصاد فضا، 1( 2): 113- 128.
حاجی نژاد، ع، عسگری، ع، محمودی، م، شیرازیان، م. 1389. سنجش پایداری سکونتگاههای روستایی با استفاده از سیستمهای هوشمند، جغرافیا و توسعه روستایی، 15: 225- 246.
دانشورکاخگی، م، دهقانیان، س، دین قزلی، ف. 1384. درسنر، س، مبانی پایداری، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، 1-283.
رضوانی، م. 1387. مقدمهای بر برنامهریزی توسعه روستایی در ایران، چاپ دوم، نشر قومس، تهران.
رضوانی ،م. 1391. تبیین شخصهای محک پایداری در ارزیابی الگوی گردشگری در نواحی روستایی پیرامون کلان شهر تهران، پژوهشهای جغرافیای انسانی، 81: 69 - 94.
رکن الدین افتخاری، ع، فیروزنیا، ف، 1382، جایگاه روستا درفرایند توسعه ملی، تهران، مؤسسه توسعه روستایی ایران.
رکن الدین افتخاری، ع، سجاسی قیداری، ح، صادقلو، ط. 1389. سنجش پایداری روستایی با استفاده از الگوی راهبردی، برنامه ریزی و امایش فضا، برنامهریزی و امایش فضا، 1(15): 85 -104.
زاهدی، ش. 1388. توسعه پایدار ، انتشارات سمت، تهران، 1-298.
محمود، د. 1384. مبانی پایداری، درسنر، س، مشهد، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، 1-196.
سعیدی، ع. 1377. توسعه پایدار و ناپایدار توسعه روستایی، فصلنامه تحقیقات مسکن و انقلاب، 77.
صرافی، م. 1387. مبانی برنامهریزی منطقهای، انتشارات سازمان برنامه و بودجه، تهران، 1-273.
علیجانی، م.، حسینی، ب. و نسبی، ف. 1390. بررسی توسعه پایدار از دیدگاه اقتصادی و محیطی با تمرکز بر جایگاه مسکن، مورد شهر بوشهر، مجله اقتصاد و توسعه منطقهای، 1: 152تا 165.
عنابستانی، ع.، خسرو بیگی، ر.، تقیلو، ع. و شمس الدینی، ر. 1390. سطحبندی پایداری توسعه روستایی با استفاده از فن تصمیمگیری چند معیاره برنامهریزی توافقیCP ، مطالعهموردی شهرستان کمیجان، فصلنامه علمی پژوهشی جغرافیای انسانی، 3(2): 107-126.
فراهانی، ح. 1385. ارزیابی پایداری اجتماعی و اقتصادی روستاهای پیرامون شهرستان تفرش، رساله دکتری دانشگاه تهران، 1-237.
فرجی سبکبار، ح.، بدری، ع.، مطیعی لنگرودی، ح. و شرفی، ح. 1389. سنجش میزان پایداری نواحی روستایی بر مبنای مدل تحلیل شبکهای با استفاده از مدل تکنیک بردا، 72: 135- 186.
فرزام پور، ا.، سنگاجین، ص. و مثنوی، م. 1389. مقایسه تطبیقی– تحلیلی روشهای سنجش و توسعه پایدار، پژوهشهای محیط زیست، 1(1): 68-79.
کامکار، ب. و مهدوی دامغانی، ع. 1387. مبانی کشاورزی پایدار، انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد، مشهد، 1-302.
مرکز آمار ایران. 1390. سرشماری عمومی نفوس و مسکن. قابل دسترسی در:
www.amar.org.ir. آخرین دستیابی: 5/8/1391.
معاونت برنامهریزی استانداری زنجان. 1386. مطالعات آمایش استان. قابل دسترسی در: zanjan.mporg.ir. آخرین دستیابی: 5/12/1390.
کاظمی، م.، محمدی، م. و شکویی، ح. 1381. سنجش پایداری اجتماعی توسعه شهر قم، پژوهشهای جغرافیایی، 34: 27 -41.
Abrahamson, K. V. 1997. Paradigms of Sustainability, In S. Sörlin, Ed. The road towards Sustainability, A Historical
Perspective, A Sustainable Baltic Region, The Baltic University Programme, Uuppsalla University.
Adler, M., & Ziglio, E. 1996. Gazing into the Oracle: The Delphi method and its application to social policy and public health. London: Kingsley Publishers.
Anderson, M. B. Woodrow, P. J. 1998, rising from the Ashes: Development stratejres in Times of Disaster. Boulder, westview, press/ London, in remediate Technology Publications.
Clark, W. 1989. Managing Planet Earth, Scientific American, 261: 47-54
Dobie, P. 2004. Models for National Strategies: Building Capacity for Sustainable Development, Development Policy Journal, Special Issue: Capacity for Sustainable Development.
Dahl, Arthur lyon. 1985. traditipnal environmental management in new Caledonia: areview of existing khnoledg, Nomea, new Caledonia:South pacific commission, 17-30.
Lee, K. N. 1993, Scale Mismatch and Learning, Ecological Application, 3: 560-564.
Ludwig, L. and. Starr, S. 2005. "Library as place: results of a delphi study." Journal of the Medical Library Association, 93(3): 315-327
Morse, S. and Fraser, E. D. G. 2005. Making Dirty Nations Look Clean? The Nation State and the Problem of Selecting and Weighting Indices as Tools for Measuring Progress towards Sustainability, Geoforum, 36: 625-640
OECD. 2001. The dac guidelines, strategies for sustainable development. Beyond Economic growth, the word bank.
Prasad, I. P. ,2003. The Great Earth quake, The life and Times of maharaja, judheshamsher. Jung BahadurRana of Nepal, Delhi, Ashish publishing House.
Kaijuka, E. 2007. GIS and rural electricity planning in Uganda, Journal of Cleaner Production, 15( 2): 203-217
Sumner, J. R. 2005. Value wars in the new periphery: Sustainability, rural communities and agriculture, Agriculture and Human Values, 22: 303–312.
Riley, J. 2001. Multidisciplinary Indicators of Impact and Change: Key Issues for Identification and Summary, Agriculture, Ecosystems & Environment, 87: 245-259.
Tanguay, G. 2010. Measuring the Sustainability of Cities: An Analysis of the Use of Local Indicators, Ecological Indicators, 10: 407–418.
Winograd, M. 2010. Sustainable Development Indicators for Decision Making: Concepts, Methods, Definition and, International Centre for Tropical Agriculture (CIAT), Cali, Colombia
UN. 2001.Guidance in preparing national sustainable development strategies, New York.
)