ترویج و آموزش کشاورزی
کیومرث زرافشانی؛ شهناز امیریان
چکیده
در سالهای اخیر تغییرات آبوهوایی آبزیپروران را با چالشهای جبرانناپذیری مواجه ساخته است، اما آنچه مورد غفلت قرار گرفته است مطالعات آسیبپذیری آبزیپروران نسبت به مخاطرات آبوهوایی بوده است. لذا هدف از این مطالعه واکاوی آسیبپذیری آبزیپروران شهرستان قصرشیرین نسبت به تغییرات آبوهوایی است. دراین مطالعه کیفی آبزیپروران ...
بیشتر
در سالهای اخیر تغییرات آبوهوایی آبزیپروران را با چالشهای جبرانناپذیری مواجه ساخته است، اما آنچه مورد غفلت قرار گرفته است مطالعات آسیبپذیری آبزیپروران نسبت به مخاطرات آبوهوایی بوده است. لذا هدف از این مطالعه واکاوی آسیبپذیری آبزیپروران شهرستان قصرشیرین نسبت به تغییرات آبوهوایی است. دراین مطالعه کیفی آبزیپروران این شهرستان (46 نفر) از طریق سرشماری شرکت نمودند. مبنای جمعآوری دادهها رهیافت ارزیابی ریسک مبتنی بر مشارکت جامعه محلی بود، در این رهیافت آبزیپروران به بررسی آسیبپذیری و راهبردهای سازگاری در برابر تغییرات آبوهوایی خود پرداختند. بکارگیری تکنیکهایی همچون مصاحبه گروه متمرکز، تکنیک تقویم فصلی، نقشه مخاطرات، محاسبه امتیاز آسیبپذیری و نقشه ذهنی فرصت مشارکت بیشتر را برای آبزیپروران فراهم می ساخت. نتایج نشان داد آبزیپروران نسبت به تغییرات آبوهوایی شناخت کاملی دارند. کمآبی، افزایش دمای هوا و گردوغبار عمدهترین تغییرات آبوهوایی شهرستان قصرشیرین بوده است. یافتهها نشان داد که آبزیپروران نسبت به کم آبی و افزایش دما بیشترین آسیب پذیری و نسبت به گردوغبار آسیبپذیری کمتری دارند. نتایج همچنین نشان داد که تغییرات آبوهوایی پیامدهایی همچون تلفات ماهی، کوتاه شدن دوره پرورش وکاهش تولید ماهی را به دنبال داشته است. آبزیپروران راهبردهای سازگارانه متفاوتی همانند مکانیزاسیون مزارع، کاهش تراکم کشت ماهی و رهاسازی ماهی با وزن بیشتر را برای کاهش پیامدها به کار می برند. براساس یافتههای پژوهش حاضر کشت گونههای مقاوم، استفاده از روشهای نوین پرورش ماهی، حمایتهای دولتی و بکارگیری راهبرهای سازگارانه اثربخش بین آبزیپروان به منظور کاهش خسارات ناشی از تغییرات آبوهوایی توصیه میگردد.