احمد عابدی سروستانی
چکیده
امروزه فشارهای اقتصادی موجب شده است که افزایش تولید بهعنوان مهمترین هدف کشاورزی تلقی شود، اما کشاورزی فقط یک شغل برای کسب درآمد نیست، بلکه یک روش زندگی است که از نظر اجتماعی، فرهنگی و محیط زیستی اهمیت دارد. با این وجود و با ایجاد تغییرهای ساختاری و کاهش تعداد مزرعههای خانوادگی، پرسشهایی دربارة تأثیرهای اجتماعی این پدیده ...
بیشتر
امروزه فشارهای اقتصادی موجب شده است که افزایش تولید بهعنوان مهمترین هدف کشاورزی تلقی شود، اما کشاورزی فقط یک شغل برای کسب درآمد نیست، بلکه یک روش زندگی است که از نظر اجتماعی، فرهنگی و محیط زیستی اهمیت دارد. با این وجود و با ایجاد تغییرهای ساختاری و کاهش تعداد مزرعههای خانوادگی، پرسشهایی دربارة تأثیرهای اجتماعی این پدیده مطرح است. پژوهش حاضر با روش تحقیق پیمایشی و با هدف تبیین ضرورت حفاظت از مزرعههای خانوادگی از نظر بُعد اجتماعی توسعة پایدار و همچنین بررسی دیدگاه کارشناسان کشاورزی در این رابطه انجام شده است. روش کار شامل مطالعة کتابخانهای به همراه انجام یک پیمایش بود که در آن، 53 نفر از کارشناس سازمان مرکزی جهاد کشاورزی استان گلستان، بهعنوان نمونة آماری بررسی شدند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه بود که روایی آن از طریق روایی صوری و پایایی آن با محاسبة ضریب کرانباخ آلفا تأیید شد (74/0=α). نتیجهها نشان داد که علیرغم تأکید بر صیانت از مزرعههای خانوادگی بهعنوان یک روش زندگی و عاملی مهم در دستیابی به اشتغال پایدار، عدالت اجتماعی، امنیت غذایی، حفظ محیط زیست، گسترش انتخابهای کشاورزان، ارتقاء ارزشها و فضیلتهای اخلاقی و همچنین نقش آن در پایداری روستاها، گرایش کارشناسان کشاورزی نسبت به مزرعههای خانوادگی چندان مناسب نیست. بههمین دلیل، میتوان نتیجهگیری کرد که باید در فرآیند توسعة روستایی نسبت به صیانت از مزرعههای خانوادگی توجه کافی شود تا کارکردهای مهم این نوع از زندگی برای روستاها باقی بماند.