اقتصاد کشاورزی
زهرا بهره مند پاسکه؛ محمد کاوسی کلاشمی
چکیده
یکی از معضلات اساسی در کشاورزی استان گیلان، تغییر کاربری اراضی است. تغییر کاربری اراضی کشاورزی در این استان سالیانه بخشی از اراضی حاصلخیز را از چرخه تولید خارج می کند. هدف اصلی این پژوهش شناسایی پیشران های مؤثر بر تغییر کاربری اراضی کشاورزی در روستای بلگور می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی است و ماهیت توصیفی- تحلیلی دارد. برای ...
بیشتر
یکی از معضلات اساسی در کشاورزی استان گیلان، تغییر کاربری اراضی است. تغییر کاربری اراضی کشاورزی در این استان سالیانه بخشی از اراضی حاصلخیز را از چرخه تولید خارج می کند. هدف اصلی این پژوهش شناسایی پیشران های مؤثر بر تغییر کاربری اراضی کشاورزی در روستای بلگور می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی است و ماهیت توصیفی- تحلیلی دارد. برای جمع آوری اطلاعات از پیمایش میدانی استفاده شد. نمونه آماری تحقیق شامل خبرگان محلی روستا است (٥٠=n). ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته است که روایی صوری آن به تایید کارشناسان رسید و پایایی آن با استفاده از پیشآزمون و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (0.86) تایید شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از تکنیک تحلیل عاملی و نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که چهار عامل به عنوان پیشران های مؤثر در تغییر کاربری اراضی کشاورزی این روستا وجود دارند که شامل عامل حاکمیتی، عامل مشکلات زندگی در روستا، عامل اقتصادی و عامل محیطی می باشند. عوامل شناسایی شده در مجموع 66.57 درصد از واریانس متغیر تغییر کاربری اراضی کشاورزی را تبیین می کنند. با توجه به نتایج، مهم ترین پیشران تاثیرگذار بر تغییر کاربری اراضی کشاورزی در روستای بلگور عامل حاکمیتی است که با تمرکز بر این مسئله، اصلاح و وضع قوانین جدید می توان از روند صعودی تغییر کاربری اراضی کشاورزی در این روستا جلوگیری نماید.
توسعه روستایی
فاطمه قلی زاده؛ محمد کاوسی کلاشمی
چکیده
توسعه گردشگری روستایی میتواند فرصتهایی نظیر رشد اقتصادی، توسعه فرهنگی- اجتماعی، بهبود کیفیت زندگی و حفظ منابع طبیعی، فرهنگی و محیطزیست را برای جوامع روستایی به ارمغان آورد. در این راستا، شناسایی روستاهای مستعد و برنامهریزی برای توسعه گردشگری در این مناطق ضروری است. در این پژوهش روستاهای دارای جاذبه گردشگری شهرستان ...
بیشتر
توسعه گردشگری روستایی میتواند فرصتهایی نظیر رشد اقتصادی، توسعه فرهنگی- اجتماعی، بهبود کیفیت زندگی و حفظ منابع طبیعی، فرهنگی و محیطزیست را برای جوامع روستایی به ارمغان آورد. در این راستا، شناسایی روستاهای مستعد و برنامهریزی برای توسعه گردشگری در این مناطق ضروری است. در این پژوهش روستاهای دارای جاذبه گردشگری شهرستان لاهیجان در استان گیلان شناسایی شد و رتبهبندی این روستاها برمبنای هشت معیار و 30 زیرمعیار و اطلاعات جمعآوری شده از سازمان مدیریت و برنامهریزی استان گیلان در سال 1397 صورت گرفت. بهمنظور تعیین وزن شاخصهای مورد استفاده، نظر 10 نفر از کارشناسان و خبرگان حوزه گردشگری با استفاده از الگوهای رهیافتهای تحلیل سلسله مراتبی و تحلیل سلسله مراتبی فازی، تجزیه و تحلیل شد. پس از شناسایی 10 روستای شاخص گردشگری در سطح شهرستان لاهیجان، برای اولویتبندی این روستاها از روشهای ارزیابی نسبت تجمعی، ارزیابی مجموع حاصل ضرب کلی وزنی و راهحل سازش ترکیبی استفاده شد. نتایج حاصل از تعیین وزن معیارها نشان داد که معیارهای ویژگیهای طبیعی روستا و اقتصادی به ترتیب دارای بالاترین و پایینترین اهمیت میباشند. براساس نتایج حاصل از سه رهیافت اولویتبندی، روستای شیخانور با جاذبههای گردشگری بقعهی شیخ زاهد گیلانی و غار شیخانور، رتبه اول را در میان روستاهای مورد بررسی به خود اختصاص داد. توسعه زیرساختها و زیربناهای گردشگری در روستاهای هدف گردشگری شهرستان لاهیجان براساس اولویت ارائه شده در پژوهش حاضر میتواند مساعدت بخش گردشگری به اقتصاد شهرستان را بهبود دارد.
محمد کاوسی کلاشمی؛ غلامرضا پیکانی
چکیده
زراعت محصول راهبردی برنج وابستگی فراوانی به وجود آب آبیاری کافی و مطمئن داشته و فشارهای کمآبی، تأثیرهای جبرانناپذیری بر عملکرد و کیفیت محصول تولیدی دارد. این در حالی است که کاهش رواناب ورودی رودخانة سفیدرود در استان گیلان که منبع اصلی تأمین آب آبیاری برای 171 هزار هکتار از زمینهای شالیکاری این استان بوده، عرضة کافی و مطمئن آب ...
بیشتر
زراعت محصول راهبردی برنج وابستگی فراوانی به وجود آب آبیاری کافی و مطمئن داشته و فشارهای کمآبی، تأثیرهای جبرانناپذیری بر عملکرد و کیفیت محصول تولیدی دارد. این در حالی است که کاهش رواناب ورودی رودخانة سفیدرود در استان گیلان که منبع اصلی تأمین آب آبیاری برای 171 هزار هکتار از زمینهای شالیکاری این استان بوده، عرضة کافی و مطمئن آب آبیاری را در بسیاری از مناطق این استان با چالش مواجه کرده است. در این راستا، پژوهش حاضر بهمنظور بهبود سیاستهای مدیریت منابع آب در طرف تقاضا، به تعیین تمایل به پرداخت شالیکاران استان گیلان برای عرضة آب آبیاری کافی و مطمئن میپردازد. دادههای لازم بر مبنای بررسی میدانی و بهکارگیری اطلاعات مربوط به 224 مزرعه در روستاهای دچار کمآبی استان گیلان جمعآوری شد. در ادامه با استفاده از رهیافت ارزشگذاری انتها- باز و برازش الگوی توبیت به روش حداکثر در استنمائی و دومرحلهای هکمن، تمایل به پرداخت شالیکاران برای بهرهمندی از آب آبیاری کافی و مطمئن سنجیده شد. نتایج حاصله نتایج بهدست آمده نشان داد که شالیکاران در این مناطق، حاضر به پرداخت 49/26 درصد بیشتر نسبت به هزینة کنونی تأمین آب آبیاری برای بهرهمندی از آب آبیاری کافی و مطمئن هستند.